– Και για πες, μπαμπά, γιατί χαίρεσαι τόσο πολύ σήμερα;
– Αφού ξέρεις…
– Ναι, είναι τα γενέθλιά σου, το ξέρω, απλώς γιατί ΤΟΣΟ πολύ;
– Ε, δεν έχω και γιορτή, οπότε…
– Μα χαίρεσαι που μεγαλώνεις;
– Να σου πω την αλήθεια, αυτό είναι το λίγο στενάχωρο της υπόθεσης…
– Τότε; Επειδή θα πάρεις δώρα;
– Ναι! Η αλήθεια είναι πως τα δώρα μου αρέσουν και τα θέλω ακόμα και σήμερα. Δεν είμαι από αυτούς που θα σου πουν ότι μεγάλωσα και δε θέλω πια δώρα και πάρτι και τέτοια, αλλά είναι και ακόμα ένας λόγος: Μου αρέσει που θα μου ευχηθεί σήμερα το κάθε καρυδιάς καρύδι!
– Το ποιο;
– Εννοώ που θα με θυμηθούν όλοι, παλιοί συμμαθητές, φίλοι που χαθήκαμε, άγνωστοι στο Facebook που δεν έχουμε ιδωθεί ποτέ, συγγενείς από την Κύπρο… Μου αρέσει πάρα πολύ αυτός ο χαμός από ευχές, μέσω sms, Facebook, τηλεφώνου αλλά κυρίως, δια ζώσης.
– Δια… τι;
– Από κοντά, ρε! Από κοντά! Έλα να με αγκαλιάσεις τώρα και ασ’ τα λόγια!
dorosantoniadis.com 