ΣΥΝΕΠΗΣ σε σχέση με ότι είχα γράψει στο πρώτο βιβλίο της Λέκμπεργ που διάβασα -την παγωμένη πριγκίπισσα– αποφάσισα να διαβάσω το δεύτερο βιβλίο της στις πρώτες μου διακοπές για φέτος στον Άγιο Ηλία Πύργου, για να με δροσίζει η παγωμένη Φιελμπάκα κάτω από την Ομπρέλα και τη ζέστη. Μόνο που… άλλαξε η εποχή και διαδραματίζεται καλοκαίρι, με πολλή ζέστη και υγρασία! 🙂
Ήρωες μας και πάλι η Έρικα Φαλκ, συγγραφέας και ο Πάτρικ Χέντστρομ, αστυνομικός και παιδικός φίλος της Έρικα. Πλέον οι δυο τους ζουν μαζί και περιμένουν το πρώτο τους παιδί από ώρα σε ώρα. Η τοποθεσία όπως σε κάθε βιβλίο της Λέκμπεργ είναι η Φιελμπάκα, ένα ψαροχώρι βόρεια του Γέτεμποργκ. Ένα παιδάκι ανακαλύπτει τυχαία στη Χαράδρα του Βασιλιά το πτώμα μια γυναίκας. Όταν οι αστυνομικοί φθάνουν στο χώρο, ανακαλύπτουν με τρόμο πως κάτω από το πτώμα υπάρχουν και δύο σκελετοί. Ψάχνοντας ο Πάτρικ και η ομάδα του, πιστεύουν πως πρόκειται για τα πτώματα δύο κοριτσιών που εξαφανίστηκαν τέλος της δεκαετίας του εβδομήντα.
(…) Το χέρι συνέχισε να κινείται κατά μήκος του κορμιού της, κι εκείνη άρχισε να τρέμει σύγκορμη. Για ένα δευτερόλεπτο πέρασε από το μυαλό της η σκέψη ν’ αντισταθεί στον απρόσωπο ξένο. Η σκέψη αυτή όμως εξαφανίστηκε με την ίδια ταχύτητα που είχε εμφανιστεί. Το σκοτάδι την κατάπινε ολάκερη, και η δύναμη στο χέρι που τη χάιδευε διαπερνούσε το δέρμα της, τα νεύρα της, την ψυχή της. Η υποταγή ήταν η μοναδική επιλογή της· αυτό το είχε συνειδητοποιήσει με τρόμο.
Όταν το χέρι άφησε τα χάδια και άρχισε να πιέζει, να στρίβει, να τραβάει και να εξαρθρώνει τα μέλη της, τίποτα δεν της δημιουργούσε πλέον έκπληξη. Κατά κάποιον τρόπο, καλωσόρισε τον πόνο. Της ήταν πιο εύκολο να χειριστεί τον πόνο που της ήταν γνώριμος παρά τον τρόμο της αναμονής στο άγνωστο. (…)
Κάποια στιγμή όλα τα ίχνη οδηγούν στην οικογένεια Χουλτ και σε ένα μπλεγμένο κουβάρι σχετικά με τους δεσμούς και τις ισορροπίες μεταξύ των μελών της. Ο Εφραίμ Χουλτ, πάστορας της Ελεύθερης Εκκλησίας, γνωστός και ως Ιεροκήρυκας, ήταν διάσημος για τα θαύματα του. Μαζί του με την ίδια «σωτήρια» δύναμη και οι δύο γιοι του, ο Γιοχάνες και ο Γκάμπριελ. Ο Εφραίμ έχει πλέον πεθάνει και ο Γιοχάνες έχει αυτοκτονήσει εδώ και πολλά χρόνια, λίγο καιρό αφότου κατηγορείται από την αστυνομία πως απήγαγε και βίασε το 1979 ένα νεαρό κορίτσι, μετά από την μαρτυρία του ίδιου του του αδελφού πως λίγο πριν είδε την κοπέλα μαζί με τον Γιοχάνες στο αυτοκίνητο του. Πλέον ζει μόνο ο Γκάμπριελ καθώς και οι γυναίκες και τα παιδιά των δύο αδελφών. Η ζωή όμως δεν ήταν το ίδιο καλή με τις οικογένειες των δύο αδελφών, μιας και μετά την αυτοκτονία του Γιοχάνες, όλα άλλαξαν…
Εξίσου καλό με το πρώτο, στο ίδιο στυλ, μου προκάλεσε προοδευτική «έλξη». Στην αρχή ίσως κάπως αδιάφορο και σε χαλαρούς ρυθμούς, μα όσο προχωράει και μαθαίνουμε όλο και περισσότερα για την οικογένεια Χουλτ, γίνεται και πιο ενδιαφέρον.
Εκδόσεις Μεταίχμιο. Βαθμολογία 7/10
dorosantoniadis.com 