ΠΗΡΑ στα χέρια μου το βιβλίο αυτό με κάποιες επιφυλάξεις. Είδα τη λέξη ΘΡΙΛΕΡ στο εξώφυλλο, καθώς και δύο συγγραφείς (με τον έναν έχουμε και ίδιο επώνυμο) καθόλου σύνηθες για τα ελληνικά δεδομένα. Γύρισα στο οπισθόφυλλο, διάβασα την περίληψη και είπα να το ξεκινήσω.
Βρισκόμαστε στην Ξάνθη του σήμερα. Το βιβλίο ξεκινάει με μία νεαρή οδηγό η οποία σε μια στιγμή απροσεξίας, χτυπάει με το αυτοκίνητό της έναν γυμνό άνδρα που ήταν σκυμμένος στη μέση του δρόμου, κάπου μεταξύ Κομοτηνής και Καβάλας. Βγαίνοντας τρομαγμένη από το αυτοκίνητο, τον πλησίασε και παρατήρησε πως είχε ξεριζωμένα τα γεννητικά του όργανα! Είχε κακοποιηθεί μέχρι θανάτου από κάποιον! Ο (διπλά) δύστυχος άνδρας, ίσα που πρόλαβε να ψελλίσει μια κουβέντα και ξεψύχησε. «Σκύλλες… Πουτάνες…» ήταν οι τελευταίες του λέξεις.
(…) Ο νεκρός κειτόταν στο οδόστρωμα και το γεγονός ότι το σημείο του σώματος που έλκει σαν μαγνήτης το βλέμμα κάποιου που αντικρίζει έναν γυμνό άνδρα έλειπε, την οδήγησε στο να κολλήσει εκεί τη ματιά της.
Οι φωτογραφίες δεν ήταν δουλειά επαγγελματία μήτε ο φακός είχε εστιάσει στην πληγή ώστε να προσφέρει λεπτομέρειές της. Ίσως σ’ αυτό τον λόγο να οφειλόταν η ανείπωτη αποστροφή που προκαλούσαν. Φανέρωναν όλο το σώμα, το τσακισμένο από τη σύγκρουση πρόσωπο, τα μισάνοιχτα πόδια και το σπαραγμένο κομμάτι ανάμεσά τους. Ο τρόπος δηλαδή με τον οποίο τις είχαν τραβήξει την έκανε να βλέπει τον δύστυχο νεκρό και να νιώθει άσχημα, σαν να έβλεπε κάποιον δικό της, γνωστό ή γείτονά της. Δεν ήταν εικόνες ενός τραύματος σε κάποιον άγνωστο και απρόσωπο άνδρα, αλλά το κακοποιημένο και βασανισμένο σώμα ενός συμπολίτη της. (…)
Δύο είναι οι ήρωες της ιστορίας, ο υπαστυνόμος Φάνης Βασιλείου που αναλαμβάνει την υπόθεση και η δημοσιογράφος Αθηνά Σγουρού, με την οποία είχε συνεργαστεί στο παρελθόν σε μια υπόθεση ενός κυκλώματος μαστροπείας. Ο Φάνης χρειάζεται τις γνώσεις, τις επαφές, αλλά και την εχεμύθειά της, γιατί με τις πρώτες ενδείξεις, πιστεύει πως πίσω από το έγκλημα αυτό κρύβονται άνθρωποι του υπόκοσμου.
(…) Μπορεί ο κόσμος να συνέχιζε να σκοτώνει μαζικά στο όνομα της πίστης, του χρήματος και της κυριαρχίας, ωστόσο υποκριτικά εναντιωνόταν στην όποια βίαια μεμονωμένη λατρευτική πράξη. Σε κάθε γωνιά της γης σκοτώνονταν ή πέθαιναν δεκάδες χιλιάδες στον βωμό του κέρδους και του συμφέροντος, χωρίς αυτό να προκαλεί πραγματική συγκίνηση και άμεση παρέμβαση, αλλά ο θάνατος ενός και μόνο ανθρώπου για θρησκευτικούς λόγους ξεσήκωνε τους πάντες. (…)
Στην πορεία των ερευνών της η Αθηνά, ανακαλύπτει τυχαία ένα παρόμοιο έγκλημα που είχε γίνει στην ίδια περιοχή, περίπου την ίδια περίοδο, αλλά πριν από πολλά χρόνια και καταλαβαίνει πως όσο και αν είναι δύσκολο, τα δύο αυτά εγκλήματα πρέπει κάπως να συνδέονται. Παράλληλα, τα στοιχεία από την νεκροψία δείχνουν πως το θύμα έχει δαγκωματιές σε όλο του το σώμα, σαν κάποιος να προσπάθησε να τον φάει. Όταν ο Φάνης παίρνει την τελική γνωμάτευση του Ιατροδικαστή πως οι δαγκωματιές αυτές προέρχονται από πολλά άτομα, καταλαβαίνει πως ο τρόμος μόλις έχει χτυπήσει την πόρτα της ήσυχης Ξάνθης…
Ενδιαφέρουσα ιστορία, με καλό ρυθμό. Στα θετικά της το ενιαίο ύφος, που δεν σε αφήνει να σκεφτείς πως πρόκειται για δύο συγγραφείς, που σημαίνει πως πέτυχε το εγχείρημα, καθώς και η αναπάντεχη και μάλλον ασυνήθιστη τροπή που παίρνει η πλοκή αρκετές σελίδες πριν το τέλος της, κυρίως όσον αφορά τους πρωταγωνιστές της. Επίσης, το μέγεθος για μένα είναι το ιδανικό (περίπου 300 σελίδες). Στα αρνητικά της, η -σε πολλά δυστυχώς σημεία- εξεζητημένη γλώσσα γραφής που πετυχαίνει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκει.
Εκδόσεις Polaris. Βαθμολογία: 6/10
dorosantoniadis.com 