ΤΟΝ Νοέμβριο του 2014, έλαβα ένα μήνυμα στο Facebook. Το μήνυμα ήταν από κάποια Maria Zavakou και μου έλεγε μέσες-άκρες πως γίνεται μια προσπάθεια χρηματοδότησης από το κοινό -crowdfunding που λέμε και στα ελληνικά- για ένα παιδικό βιβλίο που έχει γράψει. Ομολογώ πως αμέσως μου κέντρισε το ενδιαφέρον και μάλιστα εκτός από κάποια μηνύματα που ανταλλάξαμε με τη Μαρία, κάποια στιγμή ειδωθήκαμε κιόλας τυχαία, καλεσμένοι σε μια εκπομπή. Λίγες μέρες πριν βρεθούμε όμως, είχε επικοινωνήσει μαζί μου για να μου πει πως αν και βάσει του ύψους της προσφοράς θα λάμβανα μόνο την ηλεκτρονική έκδοση του βιβλίου, αποφάσισε να επιβραβεύσει όλους τους αρωγούς της προσπάθειας της (ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!) θέλοντας να τους δώσει ΚΑΙ το βιβλίο στο χέρι. 🙂
Ο Λου και ο φίλος του λαγός Λι γουστάρουν τρελά να φτιάχνουν γλυκά. Ζουν σε ένα νησί μαζί με πολλά άλλα παιδιά και έναν τελειομανή Βασιλιά, τον Βασιλιά Τέλειο. Κάθε παιδί έχει μια κλίση, στον Μικρό Εξαίσιο αρέσει να περιποιείται τα λουλούδια του, στη Μικρή Θαυμάσια να φτιάχνει κάθε λογής καπέλο, στον Μικρό Καταπληκτικό να αφηγείται και στη Μικρή Άπαιχτη να ζωγραφίζει. Όλα τα παιδιά όμως φοβούνται πολύ τον Βασιλιά Τέλειο και έτσι προσπαθούν να αφήσουν στην άκρη τις μεγάλες αγάπες τους για να αφοσιωθούν στην τελευταία τρέλα του Βασιλιά, μια δοκιμασία τέλειας τελειότητας, που θα οδηγήσει μόνο ένα παιδί στο να γίνει σύμβουλος του Βασιλιά και να απολαμβάνει την δυνατότητα να κάνει λάθη, αφού βεβαίως δε θα κάνει ποτέ. Όλα τα παιδιά αλλάζουν τρόπους και μορφή για να γίνουν τέλεια. Όλα, εκτός από τον Λου και τον Λι που έχουν τα δικά τους σχέδια…
(…) Ο Λου και ο λαγός Λι περίμεναν να ψηθεί η κερασόπιτα όσο ο Βασιλιάς Τέλειος έβραζε από το κακό του. Είχε γίνει έξαλλος. Μονολογούσε και μουρμούριζε πως δεν είναι δυνατό να μην υπάρχει ούτε ένας τέλειος άνθρωπος. Όχι μόνο στο νησί, αλλά και σε ολόκληρο το βασίλειο. Ο Υπηρέτης είχε τοποθετήσει τα μαχαιροπίρουνα 2 αντί για 1,5 εκατοστά δίπλα στο πιάτο. Τραγικό λάθος! Αλλά και με τον μάγειρα τα έβαλε, γιατί η μπιζελόσουπά του θα μπορούσε να έχει κι άλλο αλάτι, τα λαχανικά στη σαλάτα δεν ήταν κομμένα στο ίδιο ακριβώς μέγεθος και κάτι του έφταιγε με το παγωτό βανίλια, δεν ήξερε ακριβώς τι, αλλά κάτι, κάτι του έφταιγε γενικά. Όλοι στο νησί και στο παλάτι πέρασαν τη νύχτα τιμωρημένοι. Η τιμωρία είχε ρίξει το μέρος σε βαθύ σκοτάδι. Μόνο το φως από την κουζίνα του Λου ξεχώριζε. Η κερασόπιτα ήταν έτοιμη για φάγωμα.
«Τι υπέροχη μυρωδιά! Αχ, Λου, μπορώ να έχω μια μπουκιά, μία μόνο… Σε παρακαλώ… Μία, μόνο μία!» παρακάλεσε ο Λι.
«Πώς να σου αρνηθώ;» απάντησε χαμογελαστά ο Λου.
«Μιαμ, μιαμ, μούρλια, μανούλα μου, τι αριστούργημα! Πες μου το μυστικό σου!» είπε με θαυμασμό ο Λι και δάγκωσε άλλο ένα κομμάτι.
«Να έχεις μια συνταγή. Δε φτάνει να ονειρεύεσαι, πρέπει να έχεις ένα σχέδιο και να το ακολουθείς, αυτό μου δίδαξε ένας σοφός λαγός», είπε ο Λου.
«Για την ώρα, έχω ένα σοφό σχέδιο: να κοιμηθώ. Γλυκά καροτο-όνειρα να δω», είπε ο Λι και χώθηκε κάτω από την πορτοκαλί κουβερτούλα του. (…)
Αξίζει να προσπαθείς για τα όνειρά σου; Κι αν αποτύχεις; Κι αν κάνεις λάθη; Μήπως αυτό σε οδηγήσει κάπου αλλού, κάπου που ίσως είναι καλύτερα; Υπάρχει το τέλειο; Το τέλειο το δικό μου είναι το ίδιο με το δικό σου; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα απαντώνται μέσα από την όμορφη και διδακτική ιστορία του Λου και του Λι.
Πολύ καλή δουλειά από τη Μαρία. Το βιβλίο ήδη έχει πάει πάρα πολύ καλά, κυκλοφορεί και στα αγγλικά (σε ηλεκτρονική μορφή) και μέρος των εσόδων διατίθεται στην ένωση «Μαζί για το παιδί», μια ένωση 10 κοινωφελών φορέων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα για παιδιά.
Τα παιδιά (άνω των 8) θα το απολαύσουν.
Εκδόσεις Παπαδόπουλος. Βαθμολογία 7/10
dorosantoniadis.com 