41

ΜΟΥ αρέσουν τα γενέθλια μου. Η γιορτινή αυτή μέρα που είναι ολόδικη μου. Δεν έχω γιορτή και έτσι είναι η μοναδική μέρα του χρόνου που δέχομαι ευχές. Μου αρέσουν γενικά όλες οι γιορτές, μου φτιάχνουν τη διάθεση, δε με καταπιέζουν, αντίθετα με ωθούν όντως να το παλέψω, έστω και αν αισθάνομαι στα κάτω μου. Αλλά ακόμα και τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και την Ανάσταση, υπάρχουν οι ώρες καμπής, το μεταίχμιο που ανταλλάσσεις ευχές, και υπάρχουν και οι ώρες σκέτης αναμονής ή προσμονής. Στα γενέθλια γιορτάζω 24 ώρες. Περιμένω το προηγούμενο βράδυ η ώρα να δείξει 0:00, να με φιλήσει η Αγγελική και μετά να κοιμηθώ βλέποντας άλογα σε λιβάδια να τρέχουν και χελώνες να συνουσιάζονται βογκώντας. Περιμένω να πάει 7:00 και να έρθει πρώτος ο Αντρέας να με αγκαλιάσει και να μου πει «Χρόνια πολλά Μπαμπά μου!» Να πάει 7:25 και να πάω στο κρεβάτι του Γιάννη, να τον ξυπνήσω και να τον ρωτήσω «Ξέρεις τι μέρα είναι σήμερα;» και να μου πει αγκαλιάζοντας με «Ναι Μπάμπη μου. Η γιοτή σου!» «Γενέθλια ρε!» θα του πω. Περιμένω να με πάρουν τηλέφωνο οι φίλοι μου, ο γονείς και η αδελφή μου. Να πάρω δώρα. Να διαβάσω χαρούμενα email, μηνύματα και να δω όλες τις ευχές στο Facebook από κόσμο που δεν έχω γνωρίσει ποτέ. Και μετά να ετοιμαστώ να γιορτάσω. Γιορτάζω κάθε χρόνο. Ξέρω, μεγάλωσα. Ίσως σταματήσω, δεν ξέρω, κάθε χρόνο το σκέφτομαι, πως τώρα είναι η σειρά των παιδιών. Οι περισσότεροι φίλοι μου έτσι λένε. Ίσως δεν έχουν άδικο.

Όμως φέτος τέρμα τα αλογάκια και οι χελωνίτσες. Φέτος είδα εφιάλτες το προηγούμενο βράδυ. Είδα πολλούς και αγχωτικούς, είδα κόσμο να με αποφεύγει και να με προσπερνά. Είδα τα κόμπλεξ και τη ματαιοδοξία μου. Είδα παιδιά που δεν γιόρτασαν ποτέ τους τίποτα. Είδα μια μάνα να κλαίει χωρίς δάκρυα. Άπλωσα το χέρι να τη χαϊδέψω… Και μετά με ξύπνησε ο Αντρέας με μια αγκαλιά και σκέφτηκα στιγμιαία πως ίσως δεν είδα μόνο εφιάλτες, πως ίσως είδα κι εσένα να μου μιλάς γλυκά. Πως ίσως όλα αυτά κάτι σημαίνουν, αλλά πως πιθανότατα δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα. Και μπόρεσα και σηκώθηκα. Γιατί σήμερα γιορτάζω. Η μέρα είναι ολόδικη μου και δε θα μου την πάρει κανείς.