ΚΑΠΟΙΑ βιβλία τελικά πρέπει να τα διαβάσεις στην ώρα τους για να είναι και κυριολεκτικά ωραία, όπως έλεγε και ο φίλος μου ο Φάνης… Έχει πάρα πολύ καλές κριτικές αλλά δεν κατάφερε ούτε στιγμή να με κρατήσει. Ο Χωμενίδης θέλησε να αφήσει το αποτύπωμα του, αλλά προσωπικά δε με έπεισε καθόλου.
Ήρωες ο Παναγιώτης Σαντορίνης, μέλος της μεγαλύτερης τρομοκρατικής οργάνωσης στην Ελλάδα και ο Δημήτρης Γκίκας, Επιχειρηματίας και «εξομολογητής» του Σαντορίνη. Τα πως και τα γιατί μιας τέτοιας οργάνωσης, ο εγκέφαλος, οι δελφίνοι, οι στρατολογήσεις, το ιδεολογικό (?) υπόβαθρο, οι αποπροσανατολισμοί και το αναπόφευκτο τέλος.
Ενδιαφέροντες διάλογοι σε ένα καθόλου ενδιαφέρον –κατ εμέ- θέμα. Ίσως αν το διάβαζα αμέσως μετά την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη, να μου έλεγε κάτι. Αλλά τώρα, μου φάνηκε αδιάφορο. Παρόλαυτα είναι εύπεπτο και κυλάει γρήγορα. Έχει και την απαραίτητη ανατροπή του προς το τέλος.
Εκδόσεις Πατάκη. Βαθμολογία: 5/10
dorosantoniadis.com 